herkes kendine çok iyi baksın! gk.

Bugün güçlü kadın profilinden bahsedelim. Kadın dediğin beyle olur, diye nitelendirilen her işin üstesinden layıkıyla gelen ve eş zamanlı olarak kadınlığını koruyan östrojen ve testosteron harmanı kadınlar... içimizdeki erken olgunlaşmak zorunda kalmış çocuklar sayesinde 30 yaşında gibi davrandığımız 20li yaşları, ardından 30lu yaşlara gelince de neyi kaçırdım ben diye gerçeklerle yüzleşmeyi yaşayan bizler. Hayat farkında olmadan kolayca hallettiğimizi düşündüğümüz pek çok sorunu gün yüzüne çıkartmayı iyi biliyor. Bir şekilde hayatı şekillendirdiğimiz yaşlarda olgunlukla atlattığımız (kimi zaman çevremizdeki kadınların nasıl başa çıkamadığını ve büyüttüğünü düşündüğümüz) olayları hayat bize çeşitli aynalardan geri döndürebiliyor. "Bir şey yok, bunu da atlatırım" diye düşünsek de içimizden geçtiği zamanlar olabiliyor. Peki sen güçlü kadın, şuan içinde bulunduğun ve baş edilmez gözüken sorunlarını dışarıdan gözleyip kendini suçluyor musun? Böyle bir şeyi nasıl becerem

Zaman gelir hepimiz karamsar düşüncelerin kurbanı oluruz. Aklımız susmaz, derinlerde yatan öfke, endişe, üzüntü gibi duygular yukarı uzanır. Günümüzün bir bölümü asık bir surat ifadesiyle, etrafımızda dolaşan sinekleri kovalar gibi geçer. İşte böyle zamanlarda kendine 'deh' demenin zamanıdır. Dibi görmüş olan anı yakalayıp hemen zemine sağlam bir adım basıp su yüzüne çıkma anıdır. Diptesin ve daha derini yok. Kendini 'deh'lemek nedir? İçinizdeki o karanlığa odaklanmadan ferahlıklara yönelmenize yardım edecek bir başlangıç. At mıyız diye düşünenler espriyi anlayana kadar yazıyı okumayı bırakabilir, aslında bizler sürücüleriz. Yorulan, bıkan, acıkan, ihtiyaçları artan halimize ufak bir motivasyon vermeliyiz. Kırbaçla sırtımıza vurmayacağımıza göre basit çözümlerle ilerlemek lazım. Çözümlerden biri durup burundan derin nefesler alıp, ağızdan 'oh' diyerek bırakmaktır. Bunu ne kadar isterseniz tekrar edebilirsiniz. İçinizdeki o sinekler çıkana kadar oh demeye

"Küle döndüysen, yeniden güle dönmeyi bekle. Ve geçmişte kaç kere küle dönüştüğüne değil, Kaç kere yeniden küllerinin arasından doğrulup, Yeni bir gül olduğunu hatırla." Mevlana Bu yazı biraz kendi hikayemden ve an içerisinde Phoneix takım yıldızına karşı oluşumdan ilham alıyor. Bugün tam da ihtiyacım olan rehber bilgi yine karşıma geldi, hem de mitolojisine hayran olduğum Anka bir diğer adıyla Simurg ve Mevlana üzerinden... Bahsetmek istediğim konu duygusal çöküntüler ve oradan çıkmak üzerine. Gün olur ki insan duyguların yerle bir olduğu, kendini çaresiz, kimsesiz ve hatta ölse kurtulacakmış gibi seviyelerde depresyonda bulur. Hepimiz bu gibi endişe, kaygı ve korku içeren anlardan kaçar ya da korkarız. Oysa ki hayat gerçeklerinde bu da var ve insan bu durumlardan bir avuç toprakla yeniden ayağa kalkabilir, yaşadığından daha güçlü ayağa kalkabilir. Nitekim bu seviyeye gelmek sabır, zaman ve bilinç gerektirir. Hayatta iyi günler olduğu kadar kötü günler de vardı